کنگره ی عرش نیست منزل هر بوالهوس / فواد کرمانی

کنگره عشق نیست منزل هر بوالهوس / طایر آن آشیان جان حسین است وبس

قله قاف وجود منزل عنقا بود / بر سر این آشیان پر نگشاید مگس

پایه اوصاف او فوق اشارات ماست / رفعت این پایه نیست افئده رادسترس

محفل ایجاد را اوست چراغ ابد / تا ابد از نور او مشعله ها مقتبس

گشت چو کرب و بلا عارج معراج عشق / روح امینش فشاند گرد ز سم فرس

او قفس تن شکست تا به قفس ماندگان / در پى او بشکنند قالب تن را قفس

کشته بسى دیده ام در هوسى داده جان / زنده چو او کس ندید کشته به ترک هوس

رفت و شد اندر پى اش قافله دل روان / ما پى این کاروان شاد به بانگ جرس

اى شه با فر و نور، عرش مقام تو را / لامسه عقل ما، دم زند از لایمس

بحر ثناى تو را قبول نبى زورق است / جنبش ما اندر او جنبش خار است وخس

کشته غفلت بود هر که تو را کشته خواند / اى دم جان پرورت زنده دلان رانفس

جان "فواد" از ازل ملتزم نور توست / چون ز ازل نور توست افئده را ملتمس

کرد دل از چشم دل در همه عالم نظر / غیر تو کس را نیافت تا بدهد دل به کس

شاعر : فؤاد کرمانی