همه عمر برندارم سر از این خمار مستی  /  که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد  /  دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی

چه حکایت از فراقت که نداشتم ولیکن  /  تو چو روی باز کردی در ماجرا ببستی

نظری به دوستان کن که هزار بار از آن به  /  که تحیتی نویسی و هدیتی فرستی

دل دردمند ما را که اسیر توست یارا  /  به وصال مرهمی نه چو به انتظار خستی

نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا  /  تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی

برو ای فقیه دانا به خدای بخش ما را  /  تو و زهد و پارسایی من و عاشقی و مستی

دل هوشمند باید که به دلبری سپاری  /  که چو قبله‌ایت باشد به از آن که خود پرستی

چو زمام بخت و دولت نه به دست جهد باشد  /  چه کنند اگر زبونی نکنند و زیردستی

گله از فراق یاران و جفای روزگاران  /  نه طریق توست سعدی کم خویش گیر و رستی

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست

آن یار که عهد دوستاری بشکست

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت

  ,تو ,چو ,عمر ,مستی ,دل ,  تو ,  که ,که قلب ,از آن ,این خمار

مشخصات

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

ali is typing... از هر دری سخنی تولیدی پنتاگون دانلود رایگان سریال Seni Cok Bekledim پخش و خبر های بروز جهان حضور و غیاب تاینی مدیا | تاینی موویز دانشکده موفقیت دکلمه های ارمبا داستان های جغد و آتشبان