ولی نعمت ما خراسانی ها

 

حریرِ سبز ضریحت، تفاخرِ قوهاست

دلیل اصلی کوچِ همه پرستوهاست

وَ آبشار پُر از مهربانیت بی شک

مسیر چرخش آنی چشم آهوهاست

نسیم مرقد پاکت، نوید خوش یمنِ -

نگاه مضطرب و بی قرار شب بوهاست

گل از ضریح تو همواره شهد می نوشد

که طعم گنبد تو در دهان کندوهاست

بریز از نفس قدسیت به ایوان ها

نسیم روشنی ات آفتاب گیسو هاست

نگاه کن به دلی که شکسته و زخمی

نشسته در حرمت خیره بر فراسوهاست

نگاه کن به محبّت دوباره برخیزد

که آشنای غریبی شبیه آهو هاست 

" شاعر سید مهدی نژاد هاشمی "